Zastosowanie tej technologii wydaje się innowacyjne w aspekcie budownictwa jednorodzinnego; pozwala na zastosowanie mniejszej ilości materiałów wykończeniowych, zmniejsza uciążliwość budowy dla otoczenia oraz zapewnia dużą kontrolę projektanta nad efektem końcowym. Z drugiej strony wymaga niezwykle starannie i uważnie przygotowanego projektu, który zapewni budynkowi indywidualny, wpisany w miejscowy kontekst charakter.
W Jury zasiadali: architekt i urbanista Tomasz Konior, laureat prestiżowych konkursów międzynarodowych,; Zbigniew Maćków – architekt, nauczyciel akademicki i laureat wielu nagród, w tym m.in. Honorowej nagrody SARP i Brick Award; Małgorzata Pilinkiewicz –architektka i Prezes Krajowej Rady Izby Architektów RP 2018-2022. W Jury zasiadł także krytyk architektury Grzegorz Piątek – autor książek o architekturze, wyróżniony Złotym Lwem na XI Biennale Architektury w Wenecji. Przewodnictwo Jury objął jeden z najbardziej utytułowanych polskich architektów Jerzy Szczepanik-Dzikowski – laureat Honorowej Nagrody SARP, współzałożyciel pracowni JEMS Architekci, której projekty były wielokrotnie nagradzane, a jeden z ostatnich – Hala Koszyki zdobyła nagrodę Brick Award 2017.
Kontynuując nasze coroczne podsumowania, prezentujemy najciekawsze zrealizowane domy jednorodzinne, prezentowane na Archinei na przestrzeni ostatnich miesięcy. Oryginalne idee i wymagające pomysły, odważne formy i finalny efekt codziennej pracy – udana realizacja. Gratulujemy wszystkim architektom!
Kontynuując nasze coroczne podsumowania, prezentujemy najciekawsze zrealizowane domy, prezentowane na Archinei w ciągu ostatnich miesięcy. Oryginalne pomysły, odważne formy i finalny efekt codziennej pracy – udana realizacja. Jest czym się inspirować!
OPINIA JURY (autor uzasadnienia: arch. Antoni Domicz):
Praca została wyróżniona za szereg jednoznacznych, klarownych decyzji i rozwiązań projektowych, za proste i pragmatyczne podejście do zadania konkursowego, za umiejętne wykorzystanie istniejącej substancji budowlanej zespołu Planetarium Śląskiego. Wieża pogodowa umieszczona w trójkątnej bryle została zaprojektowana w sposób frapujący i poetycki. Spektakl zmian atmosferycznych obserwowany z amfiteatralnej widowni widoczny jest także z zewnątrz stanowiąc dodatkową atrakcję Śląskiego Parku Nauki. Wieża wzbogaca symetryczną kompozycję zabytkowego obiektu, choć jej ingerencja przestrzenna mogłaby być złagodzona zielenią, a brutalistyczne rozwiązanie materiałowe jest dyskusyjne. Poszerzenie istniejącego holu wejściowego i wyeksponowanie konstrukcji stanowi wyraz szacunku autorów dla istniejącej struktury przestrzennej i funkcjonalnej. Zachowano istniejące wejście główne na osi alei parkowej i zapewniono warunki dla niezależnego dostępu do poszczególnych stref wystawowych. Wykorzystanie dziedzińca do celów ekspozycyjnych jest rozwiązaniem racjonalnym i ekonomicznym, a przekrycie go dachem w formie czaszy właściwie stanowi umiejętne nawiązanie do tematyki wystaw.
maxberg spółka z ograniczoną odpowiedzialnością